Aramızda pek çok kişinin, başkaları hakkında konuşmak gibi bir meziyeti var… Bunu kendileri adına bir meziyet olarak gören kişiler, her ne hikmetse, kim kendilerine nasıl davranırsa davransın, haksızlığa uğradıklarını, aslında bunların hiç birini haketmediklerini düşünürler… Ama gün gelir, konum itibari ile, kendilerini, hakkında konuştukları kişiden daha kötü bir yerde görebilirler… Siz de bu tür insanlarla karşılaşmışsınızdır. İsterseniz gelin, ne demek istediğimi daha detaylı gözden geçirelim…
Yakın iki arkadaşınız olduğunu düşünün. Bunlardan birinin adı Ayşe, diğerininki de Fatma olsun. Siz bir gün Ayşe’nin evine gitmiş olun; ama o gün Ayşe’nin morali çok bozuk olsun, sizi her zamanki gibi bir güleryüzle ağırlayamasın… Sonra siz kalkın, evinize gelin, fakat Ayşe’nin neden o şekilde davrandığını öğrenemediniz…
Şimdi kalkın Fatma’nın yanına gidin. Ayşe’ye çok kırıldınız ya, paylaşın, anlatın Fatma’ya… Fatma da size Ayşe’nin ne kadar ayıp ettiğini söyleyecektir zaten. Fatma olsa kesinlikle Ayşe’nin yaptığını yapmazdı…
Aradan uzun zaman geçsin. Bu arada Fatma da eşiyle kötü bir tartışma yaşasın. Aile sırrıdır ya, yakın arkadaş olsa da anlatılmaz, bilmeden siz Fatma’ya gidin… Eşiyle problemleri olduğu için Fatma size her zamanki iyiliği ile davranamamış olsun… Malum, insandır; her zaman aynı olamaz… Siz yine kalkıp evinize gelin… Ama Fatma’yı kime anlatacaksınız?
Hani aynı şeyi Ayşe yaptığında çok ayıptı, neden şimdi kendisi de yaptı? Ama onun nedenleri var, öyle değil mi? Ayşe’nin yoktu… Acaba yok muydu da harcadınız Ayşe’yi?
Peki siz, buna benzer bir olay yaşadınız mı?
Bir yanıt bırakın