Yaşanan Dönem Yalan Çağı… Merve Özbey’în Yaş Hikayesi isimli şarkısını uzun zaman sonra sevebildim. Ama ben bir şarkıyı ne kadar çabuk seversem o kadar çabuk eskitir; ne kadar geç seversem o kadar geç alışırım… Bu durum çocukluğumdan beri böyle oldu, hala da böyle; ve ben çocukluğumdan beri müziği iyi bir insan oldum… Ama bu şarkıya bakınca, sözlerinde de bir anlam olduğunu algılamak zor olmuyor… Yaşanan Dönem Yalan Çağı…
Öyle bir toplumda yaşıyoruz ki, insanlar hep kendilerini övme yarışındalar. Ve artık kimsenin bir başkasını beğenmesine de gerek yok… Zaten herkes kendini, dünyalara sığacak kadar çok beğeniyor; ve övüyor… Öyle ki, bunu bazen, bir insanın hayatını mahvettikten sonra bile gönül rahatlığı ile yapabiliyorlar…
“Senin için en iyisi buydu; onun için böyle yaptım…” Size göre de komik değil mi? İster istemez soruyor insan: “Benim için en iyisi, senin, benim hayatımı mahvetmen miydi?” Kim kime, hayatını mahvetti diye teşekkür eder ki zaten?
Farkında mısınız, ben yazarken farkettim: yazımın başında ben bile kendimi övdüm, farkettiğim anda da bunu yazıma eklemeye karar verdim; malum, istesem silebilirdim de… “Ben çocukluğumdan beri müziği iyi bir insan oldum…” Aslında bu bir övgü değil; yalan da değil, Müzik dersim her zaman 5’ti; ama kolay bir ders olduğu için değil, şarkıların notalarını çıkartan biriydim ben… Bir nevi yetenek meselesi… Kendimi övmeyi bildiğim gibi yermeyi de bilirim ama: Resim dersim de her zaman zayıftı mesela… Ödevlerimi hep başkasına yaptırırdım; nasıl yapabilirdim ki kendim; bir insan resmi çizerdim, uzaylı bir robot görünümünden başka bir şey ifade etmezdi… Belki çöp adama benzetirdiniz görseniz… 🙂
Tam da konunun üstüne Emre gelip, “Alemin kralı geldi” yazdı 🙂 Yazımız nasıl olsa doğaçlama oldu ya, kaptırmışken devam edelim değil mi? Emre’nin alemin kralı olduğuna kaç kişi inanıyor? Şahsen ben onu uzun yıllardan beri tanıyan biri olarak pek de öyle düşünmüyorum. Yazımda kendisinden bahsedeceğimi söyledim mesela, ona da tepkisi şu oldu: “Öv beni bari, artist, karizmatik falan de…” Ve işin ilginci, Emre yazımda neyden bahsettiğimi de bilmiyor…
Diyeceğim o ki, yazım her ne kadar an itibari ile eser değerini yitirmiş olsa da, hepimiz az çok övüyoruz kendimizi… Peki bizi kim övüyor? Sizi kaç kişi övüyor?
Unutmayın: Kendinizi gördüğünüz dev aynasında değilsiniz aslında… Kim sizi nerde görüyorsa ordasınız; ve olduğunuz yeri belirleyen de, sadece sizsiniz…
Merhaba efendim konuda adı geçen şahsı muhterem benim yani Emre 🙂
siz bu cadının ( Almina ) yazdığına bakmayın beni hep kıskanmıştır o yüzden de çekemez beni ve bana böyle iftiralar atıyor işte ne yapacaksın katlanıyorum cadı, uyuz ve gıcık da olsa seviliyor 😛 ve bu ara da gerçekten alemin kralıyım bir tek tacım eksik hehehehe 😛
Yooo iftira falan değil, Print yaptırma şimdi bana Face’yi 🙂
Sevgi ayrı konu, ama hayatımda, sadece belirli kişileri kıskandım ben, onun dışında çekememezlik, ya da kıskançlık huyum yok Allah’a çok şükür diyeceğim de… Yine övgü işte 🙂 Ama olan bu…
Neyse, öyle işte 🙂
işte görüyorsunuz, bana diyor ama hep kendisini övüp duruyor ben onda iyiyim yok bunda iyiyim falan filan diye uzayıp gidiyor liste şahit de oluyorsunuz buna yazıların da 😀
Neden her de; ve da’yı ayırıyorsun sen kelimelerden, hepsi ayrılmaz ki 🙂 Ama ben kişiliğimi anlatıyorum; sen kralım diyorsun, nerde kulların 🙂
sen varsın başkasına ne gerek var ki 😛